zondag 11 oktober 2015

Interview Maria Mosterd


  
Maria Mosterd





Inleiding

Ik vind het boek ‘Echte mannen eten geen kaas’ erg aangrijpend, omdat het boek over een heftig onderwerp gaat, namelijk: loverboys. Het verhaal is ook nog is echt gebeurd en de schrijfster ervan is dus eigenlijk de hoofdpersoon.
De titel van het boek vind ik nog steeds een beetje raar. Maar Manou
(de loverboy) zei een keer tegen Maria dat echte mannen geen kaas eten. Vandaar dus. Het boek ziet er erg mooi uit van de buitenkant, maar het verhaal snap ik niet helemaal.
Maria kwam dus in handen van een loverboy omdat ze meer spanning wou, maar het enige wat hij doet is haar mishandelen en ze moet rare dingen doen. Ze kan weglopen en de politie bellen, maar dit doet ze niet. Ook mist ze Manou op het ene moment, en op het andere moment haat ze hem weer.
Natuurlijk kan ik me niet voorstellen hoe het is, maar toch vind ik het vreemd.
Maria zegt in het boek ook de echte naam van de loverboy, niet zo handig want het blijkt dat het verhaal waarschijnlijk nep is. Dit is ook een keer bij de Wereld Draait Door ter sprake geweest, en er is onderzoek naar gedaan. Maar dat terzijde, ik ga jullie nu iets meer vertellen over het boek.







Samenvatting

Maria Mosterd vindt het maar saai thuis. Ze is 12 jaar als ze naar de middelbare school gaat. Met haar vriendin Nikki besluit ze aandacht te trekken van een groepje jongens vlak bij haar school. Haar droom lijkt werkelijkheid te worden als één van de jongens haar aanspreekt. Ze komt bij de loverboy Manou terecht. In het begin doen ze nog leuke dingen samen maar dit verandert snel wanneer ze met mannen naar bed moet. Ook ziet hoe mensen mishandeld worden en verkracht. Zelf doet ze ook geen goede dingen. Ze brengt wapens en drugs rond en ronselt meisjes voor Manou. Ze komt niet vaak maar op school, en de leraren hebben dit niet eens door. Maar dan na vier jaar komt 1 van de leraren naar haar toe omdat hij denkt dat er wat aan hand is met Maria. Ze moet  haar verhaal vertellen aan haar moeder en aangifte doen bij de politie. Ze vertelt aan de leraar niet over Manou, maar dat iemand haar heeft verkracht. Ze gaat naar een abortuskliniek en dan wordt er besloten dat ze tijdelijk word opgevangen in een internaat. Daarna zou ze - als ze het zelf wou – voor zes maanden naar India gaan om weer ritme te krijgen. Of ze mocht weer terug naar Manou. Maar dan zou niemand haar meer helpen of steunen, en  dan wilde haar moeder haar nooit meer zien. Ze koos voor India. Hier heeft ze ook het boek geschreven.



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------





Echte mannen eten geen kaas

                  

                                             
  

Maria Mosterd is nog maar 12 jaar als ze in handen    
valt van een loverboy.  Hierover schrijft ze een boek                                                         dat al meer dan 275.000 keer is verkocht. 
Journaliste Esmee Boomsma heeft Maria mogen interviewen. 
Hoe heeft ze de tijd ervaren met Manou ervaren?
En wat wil ze doen in de toekomst?



  Zo, Maria, vertel eerst eens wat over jezelf
  ‘’Ik ben Maria Mosterd en ik ben 18 jaar.  Ik ben geboren in
  Zwolle. Ik heb een boek geschreven over wat ik allemaal
  heb meegemaakt en dat is dus ‘Echte mannen eten geen
  kaas’.’’


  Hoe denk je terug aan de tijd met Manou?
  ‘’Ik denk er niet meer zo veel aan. Ik wil het
   liever gewoon achter me laten en me richten
   op de toekomst.’’


  Oké, duidelijk. Waarom liep je niet gewoon
  weg van Manou?
 ‘’Tsja, dat is nu makkelijk te zeggen, maar ik kon het toen
  gewoon niet. Ik hoorde voor mijn gevoel bij hem en
  was verblind door zijn lieve en leuke praatjes. Later toen
  ik naar India ging was het contact verbroken.’’


  Wat heb je in India dan allemaal gedaan?
  ‘’Ik heb gewerkt met gehandicapte kinderen. Ik heb er een bar
  opgezet die nu wordt gerund door die kinderen. Gehandicapte
  kinderen hebben in India geen toekomst. Daarom vond ik
  dit een mooie oplossing voor ze zodat ze toch nog een inkomen
  kunnen krijgen.’’



  Wanneer ben je begonnen met schrijven?
  ‘’Ook toen ik in India was. De begeleiders daar
  begrepen mij niet zo goed als ik iets vertelde.
  Ik ben toen voor hun het verhaal gaan opschrijven.
  Voor de gein zei één van hun misschien kun
  je wel een boek schrijven. Toen ik na drie maanden
  klaar was met schrijven is mijn tekst bij uitgeverij
 van Gennep terechtgekomen.’’

                                                                                                                                                      
   Heb je na het tekenen bij de uitgeverij nog
   iets in de media gedaan?
  ‘’Ja, toen het boek uit kwam moest ik dezelfde avond
  nog naar de Wereld Draait Door. Ik heb ook nog een
  interview met SBS6 gehad. Buiten de media om heb ik ook
  voorlichtingen gegeven op scholen en bij instellingen.’’



  Hoe reageerde de meiden in de instellingen?
  ‘’Toen ik mijn verhaal vertelde zag ik bij de meiden heel
  veel pijn en verdriet. Ze snapten me goed, omdat ze
  hetzelfde hebben meegemaakt. Het was erg naar
  om te zien.’’



  ‘’Toen ik mijn verhaal vertelde zag ik bij veel meiden verdriet’’



  Hoe ziet je leven er nu uit?
  ‘’Nu wel leuk. Ik  heb een hele lieve vriend, en een dochter
   Emelyn. Ze is nu vier jaar. Mensen zeggen wel is tegen
   me dat ik geen kind kan opvoeden, aangezien ik zoveel
   heb meegemaakt, maar ik weet dat ik dit wel kan.''


  Waarom denk je dat je dit wel kan?
  ‘’Ik heb veel meegemaakt, maar daarom weet ik
  ook waar ik haar tegen moet beschermen in de toekomst.’’


  Wat wil je dan doen in de toekomst?
  ‘’Een eigen bedrijf beginnen. Waarschijnlijk een
  hotel of winkel in het buitenland. En natuurlijk
  neem ik mijn dochter en vriend dan mee.’’



  Dat klinkt erg leuk. Heb je ook nog een tip voor
  meisjes die in dezelfde situatie zitten als dat
  jij zat?
  ‘’Nee, niet echt. Het klinkt misschien stom maar die
  jongens veranderen elke maand hun tactiek. Maar
  natuurlijk hoop ik dat als je er terecht in komt je er ook
  zo snel mogelijk weer uitkomt.’’



                                      Loverboy

                                                     Wanneer jij het vermoeden hebt dat je vriendje een loverboy is,                                                              voorkom dan dat je dingen gaat doen die je eigenlijk niet wilt. Maak                                                      hem dat duidelijk! Als je erachter bent gekomen dat jouw vriendje                                                          een loverboy is kun je het beste niet meer met hem omgaan. Ook is                                                        het goed om hier met andere mensen over te praten. Bijvoorbeeld                                                          met de vertrouwenspersoon op school, een vriendin of met je                                                                  ouders. Ook kun je met de politie gaan praten. Je kunt bellen voor                                                          een afspraak via telefoonnummer 0900-8844.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten